Gepubliceerd op: 20-12-2018 18:49:17 door Nicoschipper

Donderdag 24 juli hadden we een verschrikkelijk druk programma. 's Morgens moesten we naar de stad om wat zaakjes te regelen. Daarna snel door naar Nyamata, een bezoek brengen aan de zusters. Door de steun van de Nederlander Louis Berger hebben zij een nieuw gebouw kunnen bouwen. Ook deze zusters zetten zich in voor de weeskinderen. Ze hadden 14 weeskinderen tussen de 0 en 5, waarvan de jongste 1 maand was. Helaas waren hier ook veel kinderen met aids. Eigenlijk zouden we die middag ergens anders heen gaan, maar we waren ook nog bij minister Mucyo uitgenodigd. Het was al aardig donker dat de stroom zomaar weer eens uitviel. Toen moesten we eerst met kaarsen aan de gang, maar al snel was hun eigen generator ingeschakeld. We hebben daar gegeten en Nico en Marie hebben het met de minister over de weeskinderen gehad (waar de minister zich ook voor inzet). Vrijdag moesten we vroeg op, want we gingen naar de vulkanen. In het noord-westen van het land zijn vijf vulkanen, rond die vulkanen leven de laatste berggorilla's ter wereld. Rond de vele traditionele huisjes was de grond veel vruchtbaarder dan in de rest van Rwanda. De volgende morgen hebben we nog de laatste boodschappen gedaan. 's Middags kwam het voetbalteam (waar Bernard en nog een aantal bekenden in spelen) langs. Zij kregen namelijk nieuwe voetbalshirts van de sponsor Mulder uit Obdam. Zondag kwamen de weeskinderen met hun moeders langs. Marie wilde een dove jongen graag helpen aan een hoortoestel, maar die moeten aangemeten worden en ze hebben hier daar geen arts en apparatuur voor. Samen met Miranda heb ik Afrikaanse oliebollen (met prei en ui) gebakken voor het bezoek. Heel anders dan Nederlandse oliebollen, maar wel lekker. Nadat we de hele middag gebakken hadden, konden we aan het avondeten beginnen. Alexander kwam de vader van Marie brengen om de laatste dagen nog met zijn dochter door te kunnen brengen. Maandag begonnen we ons voor te bereiden op de terugreis. In Kigali hebben we de laatste souvenirs en nog wat huishoudelijke dingen voor de broeders gekocht. Het was erg warm dus we deden rustig aan. 's Middags ben ik maar begonnen met het pakken van m'n koffer. Een groot deel van de inhoud van mijn koffer is hier gebleven, op de terugweg heb ik vooral spullen van hier mee. We moesten ook een lijst maken van welk fruit we mee wilden nemen. Dan zou Anani (een broeder) dat voor ons de volgende dag gaan kopen. Dinsdag vierden we de verjaardag van onze reisgenoot Afra. 's Avonds aten we pizza, met kaarsjes erop voor Afra. We waren met een heel groot gezelschap aan tafel, omdat dit onze laatste avond in Rwanda was. Na het uitgebreide eten kregen we een heleboel bedankwoordjes en hebben we gezamelijk gebeden. Daarna was het tijd voor feest. Met al dat dansen was het inmiddels al laat geworden en we moesten er om 3 uur weer uit, dus snel slapen. Woensdagmorgen hadden we een emotioneel afscheid. Toch vreemd dat je in vijf weken zulke goede vrienden kunt worden! Een aantal broeders en familieleden gingen mee naar het vliegveld om ons uit te zwaaien. Na een hoop gesnotter gingen we door de detectiepoortjes en waren we weer op weg terug naar huis...